Skipbrotsmennirnir sáust ári síðar Júlíus Lárusson frá Kirkjubæjarklaustri var á gangi með nokkurm mönnum á sandinum þegar verið var að vinna við Persíer-strandið. Árið áður hafði George Edward strandað á sandinum. Þá höfðu fimm skipbrotsmenn orðið úti þegar þeir voru að reyna að komast til byggða. Þar sem Júlíus og félagar voru á gangi var […]
Skipbrotsmenn af George Edward Read More »
Skipbrotsmaðurinn fékk leiðsögn undarlegs manns Einhverju sinni var skipbrotsmaður skipreka á Mýrdalssandi. Skip hans hafði strandað og hann einn komst lífs af. Veður var slæmt og skyggni lítið, svo hann ráfaði um og vissi ekkert hvert hann átti að fara. Allt í einu sér hann mann koma á móti sér. Maður þessi var heldur fornlega
Forni Dynskógabúinn Read More »
Ekki má slá Álfahól í túninu á Hörgslandi á Síðu Þegar Jón sonur Jóns Ísleikssonar fálkafangara var ókvæntur var hann eitt sumar kaupamaður að Hörgslandi á Síðu hjá Jóni hospítalshaldara Jónssyni Vigfússonar frá Varmahlíð. Í túninu á Hörgslandi er hóll einn sem kallaður er Álfahóll, og var það forn trú að ekki mætti slá hólinn,
Á Kirkjubæjarklaustri bjó fyrrum bóndi einn sem ríkur var af sauðfé, og eitt haust þá hann réttaði kemur kerling á réttargarðinn og segir: „Feigt er fé þitt bóndi.“ Bóndi hafði á móti og sagði að allt mundi það ekki fara. Hún kvað það allt feigt utan eina á morauða. Um vorið féll hver kvik klauf
Bóndinn á Kirkjubæjarklaustri Read More »
Rifið lenti í buxnavasanum Gísli Eiríksson lögréttumanns í Skál á Síðu Gíslasonar formanns, prests á Krossi í Landeyjum, bjó nokkur ár á Skál (milli 1740 til 491). Einu sinni var grafið þar að Skálarkirkju og var Gísli líkmaður. Um nóttina eftir dreymir Gísla að maður kemur á gluggann og segir um leið og hann flettir
„Ljáðu mér rifið mitt“ Read More »
Áheitin dugðu þó karltetrið hrykki upp af. Ytridalur hét bær einn í Kálfafellskirkjusókn er lagðist í eyði í jarðeldinum 1783. Þar bjó í fyrndinni maður og kona hans og faðir þeirra annars hvors karlægur. Það var þá venja flestra manna að heita á karl þennan í ýmsum efnum og þókti vel verða til áheits. Fór
Sögur af Katli fíflska og Hildi sem liggur í Hildishaugi. Sögur af lífinu í Klaustrinu og nunnunum sem böðuðu sig í Systravatni þar sem var gullinn kambur og nykur. Sagan af nunnunum sem voru brenndar uppi á Systrastapa og sögur af heimsóknum munkanna frá Þykkvabæ í Veri til nunnanna á Kirkjubæ. Klaustur þetta er austur
Kirkjubæjarklaustur Read More »
Brytinn fannst dauður í lækjum sem nú heita Brytalækir Ólafur er maður nefndur; hann var bryti í Skálaholti. Hann varð einu sinni fyrir reiði ráðskonunnar og stefndi hún honum burt af staðnum með fjölkynngi sinni. Ólafur hljóp þá suður um heiði og kastaði öllum lyklum staðarins í fell það er síðan er kallað Lyklafell og
Brytinn í Skálholti Read More »
Austur hjá Hörgsdal í Skaftafellssýslu vex birkihrísla einstök, há og fögur, í gilbarmi einum. Ekki má höggva hana upp eða skerða til neinna nauðsynja enda er hún eini skógarviðurinn sem til er í þeirri landareign. Einu sinni var kvenmaður að reka kýr þar nálægt sem hríslan var. Kýrnar rákust illa og vildu tvístrast, en stúlkan
Hörgslands-Móri eða Hörgslandsmóri er þekktur draugur sem fylgdi Bergsætt, Bergur sá var á Hörgslandi. Móri varð til þegar maður var svikinn af konu nokkurri, vakti maðurinn þá upp Móra sem er í hundslíki og sendi konunni og hefur hann fylgt afkomendum hennar síðan, þar á meðal Bergi. Móri átti að fylgja ættinni í níu ættliði
Sögur af kvikindi sem sést hefur á Mýrdalssandi. Kvikindið líkist otur eða tófu og ræðst á menn ekki langt frá því þar sem steinninn Latur er á sandinum “Otur eða einhver andskotans ótóg hefur lengi haldið sig á Mýrdalssandi.” Það hafa margir ferðamenn fengið að reyna og fæstir sagt mikið frá. Jón Símonarson og Sigrún
Skrímsli á Mýrdalssandi Read More »
Leitað var til Noregskonungs um ráð til að vinna á Jóru sem hrelldi sveitunga sína og ferðamenn með óhemjugangi. Jórunn hét stúlka ein; hún var bóndadóttir einhverstaðar úr Sandvíkurhrepp í Flóanum; ung var hún og efnileg, en heldur þótti hún skapstór. Hún var matselja hjá föður sínum. Einhvern dag bar svo við að hestaat var
