Filippus bóndi Stefánsson í Kálfafellskot var smiður mikill, og var venja hans að gjöra til kola haust og vor. Haust eitt prjónaði kona hans Þórunn Gísladóttir, honum utanhafnarvettlinga, gráa með svörtum löskum, til hlífðar við skógarhöggið. Kvöldið, sem hún vænti kolgjörðarmannanna heim var hún með vinnukonu sinni stödd í baðstofu í hálfrökkri. Verður henni þá […]
Vettirnir á glugganum Read More »
Vefurinn Sagnir á Suðurlandi er safn þjóðsagna sem gerast á Suðurlandi. Vefinn var unninn á vegum Kirkjubæjarstofu með góðum styrk frá Uppbyggingarsjóði Suðurlands.Vefurinn Sagnir á Suðurlandi er svokallaður lifandi vefur þar sem mögulegt er að bæta við sögum með því að smella á hnappinn SENDA INN SÖGU. Einnig má senda inn myndefni með hverri sögu. Geta þarf
Viltu senda inn mynd á vefinn? Það er gert alveg eins og þegar send er inn saga. Munið að geta þess við hvaða sögu myndin á að vera, nafn ljósmyndara eða eiganda myndarinnar ef ljósmyndari er ekki þekktur. Mundið að setja nafn og netfang sendanda. Veljið pending Sendið póst til kbstofa@kbstofa.is og látið vita af
Viltu senda okkur mynd? Read More »
Smelltu á senda inn sögu. Setjið textann inn. Það er ekki hægt að lagfæra eftir að sagan er send (submit). Ritstjóri fer yfir söguna. Munið að skrifa heimildina Munið að setja inn nafn og netfang sendanda Ef þið sendið mynd getið ljósmyndara og skrifið myndatexta. Ef þú átt mynd við þjóðsögu sem er á vefnum,
Viltu senda okkur sögu? Read More »
Fyrsti lútherski biskupinn tók niður krossinn í Kaldaðarnesi. Það varð hans bani. Herra Gissur tók ofan krossinn í Kaldaðarnesi, á hvern þeir höfðu lengi heitið og margar heitgöngur til hans gengið úr öllum sveitum. Hann stóð þar í kórnum allt til daga herra Gísla, þá var hann hafður heim í Skálholt og þar sundur klofinn
Krossinn í Kaldaðarnesi Read More »
Hér á eftir fara sögur af útilegumönnunum Eyvindi og Höllu. Eyvindur var Jónsson og Margrétar. Þau bjuggu í Hlíð í Hrunamannahrepp í Árnessýslu. Fleiri voru börn þeirra hjóna en ekki koma þau við þessa sögu nema Eyvindur og Jón bróðir hans eða hálfbróðir, faðir Gríms stúdents sem er nýdáinn áttræður og hafði búið allan sinn
Maður kom til manns sem var að smíða kirkju og bauð honum aðstoð sína gegn vægu gjaldi Einu sinni bjó maður nokkur á Reyni í Mýrdal. Átti hann að byggja þar kirkju en varð naumt fyrir með timburaðdrætti til hennar. Var komið að slætti, en engir smiðir fengnir, svo hann tók að ugga að sér
Kirkjusmiðurinn á Reyni Read More »
Kerling bauð ungu konunni aðstoð við ullarvinnuna fyrir hófleg laun. Einu sinni bjó bóndi einn ungur austur undir Eyjafjöllum. Hann var ákafamaður og starfsamur. Þar var sauðganga góð er hann var og átti bóndi sauðfé mikið. Hann var þá nýkvæntur er þessi saga gjörðist. Kona hans var ung, en duglaus og dáðlaus. Nennti hún ekkert
Menn sem voru að vinna við Skaftárós sáu fótspor í sandinum og fylgdu þeim eftir. Fótsporin voru smágerð, jafnvel eftir barn. Gat verið að það hafi farist bátur og barn komist í land? Skaftárós er vafalaust einhver eyðilegasti staður hér á landi, hin ægilegasta sandauðn í vestur, norður og austur en freyðandi, ólgandi hafið til
Sporin við Skaftárós Read More »
Vigfús lögmaður og hirðstjóri Erlendsson á Hlíðarenda var ákaflega ríkur maður og mikill höfðingi. Hann lést í hafi á leið til Íslands vorið 1521. Hann átti Guðrúnu Pálsdóttur frá Skarði, þess er veginn var 1496, Jónssonar. Þau áttu þrjár dætur. Var ein þeirra Guðríður, er átti Sæmundur ríki Eiríksson í Ási í Holtum, önnur Kristín,
Anna frá Stóruborg og Hjalti Read More »
Kona þessi bjó á Stokkseyri, og hét hún fullu nafni Þórdís Markúsdóttir. Sagnir Bakkamanna um Dísu sýna það að hún á lýsing þá skilið, sem hennir er áður gefin [sagt var að hún væri galdrasnapur, hrekkvís og drykkjurútur], þó hafa henni farizt sumir hlutir ekki ómannlega, og skal hér nú geta nokkurra dæma um Dísu.
Jón magnar upp skötu til að stýra landbroti á bökkum Þverár. Eins og alkunnugt er liggja jökulvötn þau, sem falla milli Fljótshlíðar og Eyjafjalla, í ýmsum stöðum. Þegar þau falla hið eystra, er kallað þau liggi í Markarfljóti, og hafa þau gert þar miklar skemmdir, einkanlega í Stóradalssókn. Þegar þau falla að vestanverðu, er kallað
