FRÁ SÉRA EIRÍKI í VOGSÓSUM (um 1638—1716) Um séra Eirík í Vogsósum eru geysimargar sögur og missagnir. Úr Selvogi, sveit séra Eiríks, eru sögurnar beztar og einkennilegastar. Séra Magnús Grímsson hefur og ritað margar sögur um séra Eirík „eftir sögn og handritum Brynjólfs Jónssonar skólapilts frá Hruna með samanburði við almannasögn manna úr Borgarfirði. Eiríkur […]
Sagan á bak við Víghól í Selvogi og saga af Strandarhelli. Á Strönd í Selvogi sem nú er eyðisandur var áður stórbýli. Þar bjó Erlendur lögmaður Þorvarðsson.¹ Hann var svo ríkur að hann átti sex hundruð ásauðar, tvö af þeim gengu með sjó á vetrum og höfðu þar borg og geymdi einn maður. Önnur tvö
Strandarhellir í Selvogi Read More »
Bóndinn á Reykjum í Ölfusi lagðist einu sinni veikur og sendi eftir séra Eiríki til að þjónusta sig því þeir voru aldavinir. Eiríkur fór, en þegar hann kom upp á Selvogsheiði flugu þar hjá honum tveir hrafnar. Eiríkur kallar til hrafnanna og spyr hvernig Reykjabóndanum líði. Krunkuðu þá hrafnarnir og sagði Eiríkur að þeir segðu
Upphaf hundafársins varð af svikum og prettum Skip kom á Eyrarbakka eins og einatt hefir við borið. Einn af skipmönnum var finnskur að ætt. Hann hafði meðal annars til sölu flösku eina tóma. Kostaði hún litlum mun meira en vanalegt er að flöskur kosti. Loksins bauðst einn til að kaupa flöskuna; skyldi hann koma með
Valdi sem áður er nefndur réri á Stokkseyri hjá þeim manni sem Jón hét og bjó á Gamlahrauni. Það skip drukknaði á Stokkseyrarsundi.Valdi hafði áður um veturinn sagt það fyrir að hann mundi drukkna um veturinn og það skip, því þegar hann eitt kvöld gekk austur götu fyrir neðan og austan Stokkseyri þá dagsett var
Fyrirburður Valda á Hellum Read More »
Hjá Arnarbæli í Ölfusi heitir á einum stað Kerlingagöng og úti á Selvogsheiði heita Kvennagönguhólar; til beggja þessara staða fóru konur þær sem ekki treystust að fara krossför alla leið til Kaldaðarness, þær úr Ölfusi í Kerlingagöng, en þær úr Selvogi í Kvennagönguhóla, af því frá báðum þessum stöðum mátti sjá Kaldaðarnes fyrir austan Ölfusá
Ingólfsfjall heitir eftir landnámsmanninum fræga. Sennilega er Ingólfur heygður á fjallinu og sennilega er þar enn kista full af gulli sem Ingólfur ætlaði nafna sínum. Hann reisti fyrstur manna byggð hér á landi að staðaldri; sagt er að Ingólfsfjall í Ölfusi dragi nafn af honum. Á því fjalli er sagt að hann sé heygður; eru
Ingólfur Arnarsson Read More »
Stokkseyrar-Dísa kunni margt sem aðir kunnu ekki. Hér eru tvær sögur af Stokkseyrar-Dísu Dísu veitt ráðning Ferðamaður nokkur kom einu sinni að Stokkseyri og bað Dísu að gefa sér að drekka. Hún gjörði það og spurði hann um leið hvort hann vildi ekki selja sér hestinn sem hann reið. „Það gjöri ég ekki,“ mælti hann,
Dísu veitt ráðning og Dísa missir marks Read More »
Stokkseyrar – Dísa launar vel fyrir hestslánið. Einhver er enn þann dag í dag með rauða steininn! Maður nokkur að nafni Filpus bjó einhverju sinni í Einarshöfn. Einu sinni á gamlárskveld kemur hann út og sér lest koma utan sandana. Þegar lestin kemur nær sér hann konu nokkra ganga spölkorn á eftir og þekkti hann
Dísa launar greiða Read More »
Þegar Eiríkur prestur var að bana kominn tiltók hann hverjir vera skyldu líkmenn að sér. Sagði hann að gjöra mundi haglél mikið þegar hann væri borinn út til kirkjunnar, en bað að ekki væri kistan sett niður frá því hún væri tekin upp fyrr en í kirkjunni. Sagði hann að þá mundi upp stytta élinu.
Eiríkur prestur grafinn Read More »
Einu sinni komu vermenn til Eiríks. Þá var kalt veður og frost mikið. Þeir báðu prest að gefa sér í staupinu, en hann sagðist ekkert vín eiga. Þeir báðu hann því ákafar og sögðu að ekki mundi vínlaust í Vogsósum ef vel væri leitað. Eiríki leiddist nauðið í þeim og sagðist ekki muna hvort hann
Brennivínskúturinn Read More »
Drengur sem flúði Skaftáreldana ásótti mann sem úthýsti honum og komst svo í tigi við Móhúsa-Skottu Á Eyrarbakka í Árnessýslu er til draugur sá sem Sels-Móri heitir. Hann er svo undir kominn að maður var sá er Einar hét og bjó í Borg í Hraunshverfi seint á 18. öld; hann úthýsti dreng nokkrum sem komið
