Stúlkan missti málið fyrir að gantast við álfana Einhvern tíma voru tvær konur að raka ljá í miðmýrinni í Pétursey langt nokkuð fyrir vestan svokallaða Gvendarbakka, í hryssingsveðri og regnkalsa. Óskaði þá önnur þeirra til sín heitum graut. Að góðum tíma liðnum sér hún hjá þeim heitan graut og góðan með tveim spónum. Tók hin […]
Það var einu sinni ungur drengur undir Eyjafjöllum sem sá ýmislegt sem aðrir sáu ekki, en af því hann var óviti hafði hann orð á því. Foreldrum hans þótti þetta óþarfa íþrótt og voru hrædd um að hann hefði illt af því, fóru því með son sinn til sóknarprestsins og báðu hann að hella helguðu
Steinahellir er nú þingstaður Eyjafjallasveitar síðan nokkru eftir aldamótin, en áður var þinghúsið í Holti. Hann hafði að fornu fari verið hafður fyrir fjárhellir Steinamanna, einkum þegar slæmt var veður. Litlar sögur hafa af honum farið, en allt um það er hann talinn bústaður álfa og er sú saga þar til meðal annara: Þegar síra
Huldufólk í Steinahelli Read More »
Þá bjó bóndi einn í Stórumörk. Hann átti ungan son ærið keknissaman og óstýrilátan; gekk hann alltaf með steinkasti í hverja smugu sem hann fann, og pikki með staf sínum. Lét hann að engis manns orðum þó að væri fundið, heldur stóð hann upp í hári á hverjum manni. Fór svo fram um hríð. Steinn
Drengurinn í Stórumörk Read More »
Maður hnuplar svuntu Tómasar og skilar henni í miklu óveðri á jólaföstu Tómas hét maður er bjó á Söndum í Dalshverfi undir Eyjafjöllum, hér um bil um miðju 17. aldar. Tómas er einn af þeim mönnum er mikið orð hafði á sér fyrir galdra og fjölkynngi, en jafnframt er þess getið hann hafi verið maður
Bóndinn á Reykjum í Ölfusi lagðist einu sinni veikur og sendi eftir séra Eiríki til að þjónusta sig því þeir voru aldavinir. Eiríkur fór, en þegar hann kom upp á Selvogsheiði flugu þar hjá honum tveir hrafnar. Eiríkur kallar til hrafnanna og spyr hvernig Reykjabóndanum líði. Krunkuðu þá hrafnarnir og sagði Eiríkur að þeir segðu
Upphaf hundafársins varð af svikum og prettum Skip kom á Eyrarbakka eins og einatt hefir við borið. Einn af skipmönnum var finnskur að ætt. Hann hafði meðal annars til sölu flösku eina tóma. Kostaði hún litlum mun meira en vanalegt er að flöskur kosti. Loksins bauðst einn til að kaupa flöskuna; skyldi hann koma með
Ekki var hægt að slökkva ljóstíruna Á Sólheimum ytri vöktu einu sinni tveir menn yfir líki. Höfðu þeir sér það til skemmtunar að spila. Þeir urðu ljóslausir. Þá skáru þeir bita af ístru á líkinu og létu á bitann í skálanum þá er þeir höfðu á kveikt, og spiluðu síðan. En er þeir ætluðu að
Vofan náði stúlkunni Borið hefur það við nú í manna minni að unglingar hafa óskiljanlega villzt frá bænum í Pétursey og hafa stundum fundizt, en stundum hafa þau drukknað í á þeirri er Hafursá heitir. Rennur hún skammt fyrir austan oft nefnda Pétursey svo að búfjárhagar téðrar jarðar liggja fram með ánni. Það var í
Á Kirkjubæjarklaustri bjó fyrrum bóndi einn sem ríkur var af sauðfé, og eitt haust þá hann réttaði kemur kerling á réttargarðinn og segir: „Feigt er fé þitt bóndi.“ Bóndi hafði á móti og sagði að allt mundi það ekki fara. Hún kvað það allt feigt utan eina á morauða. Um vorið féll hver kvik klauf
Bóndinn á Kirkjubæjarklaustri Read More »
Valdi sem áður er nefndur réri á Stokkseyri hjá þeim manni sem Jón hét og bjó á Gamlahrauni. Það skip drukknaði á Stokkseyrarsundi.Valdi hafði áður um veturinn sagt það fyrir að hann mundi drukkna um veturinn og það skip, því þegar hann eitt kvöld gekk austur götu fyrir neðan og austan Stokkseyri þá dagsett var
Fyrirburður Valda á Hellum Read More »
Einu sinni bjó bóndi á Eyvindarmúla í Fljótshlíð. Bærinn var soleiðis lagaður að það var skáli austrúr dyrunum og voru þar dyr út og tvennar dyr fram úr bæjardyrunum og var fjósið skammt fyrir norðan þar. Eitt kvöld þegar átti að fara að fara í fjósið eftir vöku var öskursbylur. Þegar fólkið á að fara
Stóri maðurinn í Eyvindarmúla Read More »
