Álfar tóku drenginn Hjálmar og höfðu hann hjá sér þar til húsbóndinn hótaði þeim eilífum ófriði. Steinn mikill er í Nikhólstúni, sem kallaður er Hjálmarssteinn. Fyrr hafði hann heitið Rauðnefur og var ýmist nefndur því nafni eða hinu um 1880. Um og eftir 1830 bjó á parti í Pétursey Eiríkur Jónsson, og fæddist þar sonur […]
Hjálmarssteinn í Nikhólstúni Read More »
Drengur sem flúði Skaftáreldana ásótti mann sem úthýsti honum og komst svo í tigi við Móhúsa-Skottu Á Eyrarbakka í Árnessýslu er til draugur sá sem Sels-Móri heitir. Hann er svo undir kominn að maður var sá er Einar hét og bjó í Borg í Hraunshverfi seint á 18. öld; hann úthýsti dreng nokkrum sem komið
Hörgslands-Móri eða Hörgslandsmóri er þekktur draugur sem fylgdi Bergsætt, Bergur sá var á Hörgslandi. Móri varð til þegar maður var svikinn af konu nokkurri, vakti maðurinn þá upp Móra sem er í hundslíki og sendi konunni og hefur hann fylgt afkomendum hennar síðan, þar á meðal Bergi. Móri átti að fylgja ættinni í níu ættliði
Einu sinni fóru 18 manns í fjallgöngur úr Fljótshlíð og settust að í helli einum til að hvíla sig. Sáu þeir þá út úr hellinum ævagamla tröllkonu og drógu dár að henni, en einn þeirra tók engan þátt í því og leitaðist við að aftra hinum frá því þó það kæmi fyrir ekki. Tröllkonan bað
Sögur af kvikindi sem sést hefur á Mýrdalssandi. Kvikindið líkist otur eða tófu og ræðst á menn ekki langt frá því þar sem steinninn Latur er á sandinum “Otur eða einhver andskotans ótóg hefur lengi haldið sig á Mýrdalssandi.” Það hafa margir ferðamenn fengið að reyna og fæstir sagt mikið frá. Jón Símonarson og Sigrún
Skrímsli á Mýrdalssandi Read More »
Leitað var til Noregskonungs um ráð til að vinna á Jóru sem hrelldi sveitunga sína og ferðamenn með óhemjugangi. Jórunn hét stúlka ein; hún var bóndadóttir einhverstaðar úr Sandvíkurhrepp í Flóanum; ung var hún og efnileg, en heldur þótti hún skapstór. Hún var matselja hjá föður sínum. Einhvern dag bar svo við að hestaat var
Samningur biskups og skessunnar Einu sinni þegar Brynjólfur biskup í Skálaholti var í vísitatíuferð tjaldaði hann undir fjalli einu. Hafði hann fjóra eða fimm menn með sér. Vaknar biskup við það að hönd ákaflega stór kom á tjaldið. Var þá sagt úti fyrir: „Bóndalegt tjald og bóndalegur maður!“ Biskup sá að þetta var skessa ein
Höfðabrekku-Jóka er alkunnug gömul afturganga á íslandi sem margar sögur fara af. Svo segja sumir að Jórunn hafi heitið kona sem bjó á Höfðahrekku í Mýrdal; hún var svarri mikill og skapill. Sonur hennar átti barn í lausaleik og líkaði henni stórilla; lézt hún aldrei mundu fyrirgefa honum þvílíka ódæðu, heldur kvaðst hún mundu hafa
Missögn af Höfðabrekku-Jóku Read More »
Huldumaður leggst með húsmóðurinni og gerir henni börn. Einn tíma bjuggu hjón í Skál, gift fyrir nokkrum árum þá þessi saga gjörðist. Eitt haust kom að konunni annarlegleiki sá að hún mátti eigi sjá dags- né ljósbirtu. Enginn mátti til hennar koma og ekki þáði hún mat né drykk af nokkrum manni. Þetta gekk í
Hjónin í Skál á Síðu Read More »
Vigfús felur sig í hellinum eftir að hafa eignast barn með systur sinni. Önnur systir Fúsa hjálpar honum að dyljast í hellinum. Austan í Reynisfjalli er hellir sem kallaður er Fúsaból; hann er víður mjög að framanverðu svo að neðan af sléttu sést inn í botn á honum nema hvað í hellirinn kastar skugga. Hann
Eiðisboli var sjódraugur sem glettist við menn. Um Eiðisbola var mest talað kringum aldamótin (1800). Austan undir Dyrhólaey rennur Dyrhólaós í sjó, en þegar sjávargangur fyllir útfallið með sandi, svo þar verður þurr fjara, sem oft ber við, þá er það kallað eiði. Þar er hellir í berginu fyrir vestan eiðið, sem oft er í
Hellirinn Loddi í landi Heiðar og völvuleiði í Norður-Vík tengist tveimur vættum sem hétu Loddi og Vala eða Valva. Saman áttu þau Grákollu og Grákoll. Lénsjörð prestsins í Reynis- og Höfðabrekkusóknum heitir Heiði, eins og kunnugt er. Þar rétt við túnið eru hellar tveir, sem almennt eru kallaðir einu nafni Loddi, og tekur nafn af
