Skipsströnd voru tíð á Meðallandsfjörum í fyrri tíð og þóttu sum strönd frásagnaverðari en önnur. Franska spítalaskipið Sankti Páll þótti einstaklega glæsilegt, en það strandaði við ósa Kúðafljóts árið 1899. Hér segir Jón Sverrisson (1871-1968) frá því þegar hann var sendur til að rífa skipið: Sankti-Páll var dásamlegasta skip sem ég hef séð á ævinni. […]
Sankti-Páll strandar í Meðallandi Read More »
Útilegumenn banna Einari að grafa eftir röl í Einhyrningsfjöllum á Álftaversafrétti Hér er ein lítil saga af einum manni er Einar Jónsson hét og bjó í Ketilsstaðahjáleigu í Mýrdal. Hann var vanur að fara í sláttarlok á haustin til róta austur í Einhyrningsfjöll með fleiri mönnum. En svo bar til nálægt 1840-1850 að hann lá
Útilegumenn í Einhyrningsfjöllum Read More »
Mela-Manga röltir prjónandi um Meðallandið Það bar til fyrir löngu, að stúlka ein umkomulítil, er Margrét hét, var á ferð um vetur á Kirkjumelunum í Meðallandi eða í nánd við þá. Var hún með prjóna sína, eins og títt var fyrr meir um konur, er þær fóru bæjarleið á þeim tíma árs. Veður var milt
Það þótti ekki ráðlegt að veiða í Fljótsbotninum Í landnorður frá Botnum í Meðallandi er stöðuvatn eitt, sem kallað er Botnakrókur. (Í dag nefnt Fljótsbotn.) Er það í einni kverk Skaftárhraunsins frá 1783, og ætla menn að það fái vatnsmegin sitt undan hrauninu, og úr því rennur Eldvatnið í Meðallandi. Botnakrókur kvað vera ákafleg djúpur,
Loðna manninn rak á land á Meðallandsfjörum og var reynt að jarða hann í Skarðskirkju. Það hefur alloft borið við, að lík sjódrukknaðra manna hafi rekið á land á Meðallandsfjörum. Oft er þetta í sambandi við skipreika, er orðið hafa þar í grenndinni, þar sem einhverjir af skipshöfnunum hafa farizt, en stundum er ekki hægt
Loðni maðurinn á Skarði Read More »
Hljóð og skjálftar í Skáldatjörn og Nykurtjörn Hinn 16. október 1755 heyrðust allan daginn undarleg óhljóð í Skjaldatjörn og Nykurtjörn í Vestur-Skaftafellssýslu; voru þau svo mikil, að þau heyrðust langar leiðir, en jörðin skalf undir. Um kvöldið var kyrrt veður og heiðríkt. Þá hringdi stærsta klukkan á Þykkvabæjarklaustri sér þrisvar. Hún hékk í sáluhliðinu á
Undarleg óhljóð í Álftaveri Read More »
Sumt fólk hafði trú á töframætti hluta sem sagt var að kæmu frá huldufólki. Kaleikur sem var í Breiðabólstaðarkirkju á Rangárvöllum var einn þessara hluta. Hér segir Guðrún Filippusdóttir frá því er amma hennar, Þórunn Sigurðardóttir, leggur land undir fót og sækir kaleikinn góða fyrir tengdamóður sína sem læknaðist við það af geðveilu sinni. Amma
Sóttur álfakaleikur Read More »
Hörgslandsmóri þótti gera víða vart við sig á bæjum á undan fólki frá Hörgslandi. Hér segir Guðrún Filippusdóttir frá tveimur komum móra að Kálfafellskoti undir lok 19. aldar. Þegar ég var á sjöunda ári að ég held, var ég send heim eftir drykk handa fólkinu, það var að heyja úti á engjum rétt utan við
Hörgslandsmóri kemur að Kálfafellskoti Read More »
Á seinni hluta 19. aldar varð maður úti í Fljótshverfi og þótti ganga aftur og sjást eins og hann var búinn þegar að hann dó. Hér segir Guðrún Filippusdóttir frá miklum reimleikum sem urðu í Kálfafellskoti þegar kona mannsins lést á næsta bæ og móðir hennar, Þórunn Gísladóttir ljósmóðir, hafði farið að heiman til að
Reimleikar í Kálfafellskoti Read More »
Það var trú manna að hægt væri að koma í veg fyrir skyggni með því að bera messuvín í augun. Hér segir Rannveig Einarsdóttir frá Strönd í Meðallandi frá því þegar föðurbróðir hennar leikur sér við huldubörn á Strönd og amma hans ber messuvín í augu hans á eftir af ótta við að hann yrði
Huldubörnin á Strönd Read More »
Huldufólkið við Kálfafellskot gat verið hefnigjarnt ef gert var á hlut þess. Hér segir Guðrún Filippusdóttir frá Kálfafellskoti frá einu slíku tilfelli. Einu sinni var hjá okkur maður, eða hjá pabba og mömmu, ég var þá barn á þriðja ári held ég. Hann veikist svo óskaplega um vorið. Þetta var rétt um þann tíma sem
Huldufólk hefnir sín Read More »
Kvíar voru hafðar um skeið við Lambhúskletta í Nýjabæ en þar var talin vera huldufólksbyggð. Hér segir Guðrún Oddsdóttir í Nýjabæ frá því hvernig það fór. Hér eru klettar sem ég hef lagt bann við að hreyfa. Lambhúsklettur heitir einn þeirra og annar Réttarklettur. Það voru nokkur sumur mjólkaðar ær þar í kvíum og á
Kvíarnar við Lambhúskletta Read More »
