Sæmundur fróði lagði svo fyrir þegar hann lá banaleguna að ef enginn fyrirburður yrði þegar lík hans væri borið út úr bænum þá skyldi ekki grafa hann í kirkjugarði, heldur dysja hann einhverstaðar annarstaðar. En þegar lík hans var borið út úr bænum út í kirkju þá kom stórrigning allt í einu úr heiðskíru lofti […]
Kirkjugarðsleg Sæmundar Read More »
Kölski narrar vinnukonu Sæmundar fróða til fylgis við sig með kökum og smjöri Einu sinni var vinnukona í Odda hjá Sæmundi fróða og óf hún oftast allt sem þar var ofið. Einu sinni sem hún var að vefa kemur maður til hennar og fer að tala við hana og spyrja hana um hvert það sé
Kaup kölska við vefjarkonuna Read More »
Kerlingin rekur heyið upp í garð til Sæmundar Einu sinni átti Sæmundur fróði mikið af þurru heyi undir og var mjög rigningalegt. Hann biður því allt fólkið að reyna að ná heyinu undan rigningunni. Kerling ein var þar mjög gömul hjá honum í Odda; prestur gengur til hennar og biður hana að reyna að haltra
Heyhirðingin og Skollagróf Read More »
Þegar þeir Sæmundur, Kálfur og Hálfdan komu úr Svartaskóla var Oddinn laus og báðu þeir þá allir kónginn að veita sér hann. Kóngurinn vissi dável við hverja hann átti og segir að sá þeirra skuli hafa Oddann sem fljótastur verði að komast þangað. Fer þá Sæmundur undireins og kallar á kölska og segir: „Syntu nú
Sæmundur fróði fær Oddann Read More »
Jón leitar galdrabókar í kirkjugarði eftir ráði Sæmundar fróða Sæmundur hafði heyrt af sínum góðum félagsmanni er Jón hét að sín ráð hafa vildi til að ná einni bók er þeir báðir vissu fyrrum niðurgrafna vera í Skálholtskirkjugarði með eigandanum. Hafði Jón sina lagskonu þetta vita látið. Sæmundur lagði honum ráðin og bað Jón eigi
Galdrabókin í Skálholtskirkugarði Read More »
Það bar til eitthvört sinn á Þykkvabæjarklaustri eftir að það var orðið múnkasetur að ábóti sem þar bjó hélt þar matselju eina er Katla hét; hún var forn í skapi, og átti hún brók þá sem hafði þá náttúru að hvör sem í hana fór þreyttist aldrei á hlaupum; brúkaði Katla brók þessa í viðlögum;
