Álfkonan og bóndinn takast á um reynihrísluna. Bóndinn gefur sig ekki og fórnar miklu. Í Syðstu-Mörk undir Eyjafjöllum er reyniviðarhrísla í gili inni í högunum, en þau álög liggja á hríslunni að hver sem taki af henni grein verði fyrir einhverjum slysum. Bóndi nokkur í Mörk vildi vita hvort þetta væri satt. Var hann ekki […]
Unu álfkonu tókst að lifa í mannheimum í þrjú ár. Upp komst um uppruna hennar þegar vinnumaðurinn laumaðist með henni á feldinn sem hún flaug með til álfheima. Geir er maður nefndur. Hann bjó austur undir Eyjafjöllum á bæ þeim er Rauðafell heitir og átti gott bú. Hann var ungur maður og ákafamaður. Hann var
Huldukona felur spegil fyrir prestskonunni á Skógum Séra Ólafur Pálsson, afi séra Ólafs Pálssonar dómkirkjuprests, var prestur til Skóga undir Eyjafjöllum 1797-1835 og dót 1839. Hann bjó á Hólum. Síra Ólafur var kvæntur en þess er ekki getið hvað kona hans hét. Um þær mundir voru speglar mjög fátíðir og þótti prestskonunni því mjög vænt
Sumt fólk hafði trú á töframætti hluta sem sagt var að kæmu frá huldufólki. Kaleikur sem var í Breiðabólstaðarkirkju á Rangárvöllum var einn þessara hluta. Hér segir Guðrún Filippusdóttir frá því er amma hennar, Þórunn Sigurðardóttir, leggur land undir fót og sækir kaleikinn góða fyrir tengdamóður sína sem læknaðist við það af geðveilu sinni. Amma
Sóttur álfakaleikur Read More »
Tvær sögur af Höskuldi sem bjó undir Eyjafjöllum og þótti ekki stíga í vitið. Ólafur hét maður er bjó að Hlíð undir Eyjafjöllum fæddur hér um bil á tímabilinu milli 1620 til 1640, almenn[t] kallaður gamli Ólafur. Hann var sonur Höskuldar í Hlíð Hannessonar Krangefods á Lambafelli litara, ættaður frá Írlandi, en kom hingað frá
Höskuldur sterki í Berjaneskoti Read More »
Frásagnir af Rút í Rútshelli sem er við Hrútafell undir Eyjafjöllum Rútfell heitir bær undir Eyjafjöllum, almennt nefnt Hrútafell. Bærinn stendur undir litlu fjalli og er sund milli fjallsins og bæjarins, og rennur þar vatn í leysingum og er þar sandur. Á sandinum er steinn, er Sebbasteinn heitir. Á honum er hol eða hvilft, öldungis
Um Rút í Rútshelli Read More »
Svo er sagt að þegar Markarfljót var að brjóta sig sem mest austur með Eyjafjöllum hafi bóndi búið í Stóradal er Magnús hét er varð mjög reiður við ferðamenn út af því þeir riðu engjar hans sem orsakaðist af því fljótið braut upp á landið svo göturnar færðust ofar og ofar á engjarnar. Þá hafi
Flóðalappi eða Pasturdraugur Read More »
Jóni hefndist fyrir að vilja ekki sofa hjá konunni Á fyrsta hluta 19. aldar bjuggu með móður sinni bræður tveir á Múlakoti í Fljótshlíð sem hétu Jón og Ólafur. Það bar við einn nýársmorgun fyrir dag að Jón fór að gefa í lambhús. Kom þá þar til hans kvenmaður mjög vel búin og fremur lagleg.
Álfkona sækir það sem barnið tók Það bar so við í Árkvörn í Fljótshlíð að vinnukona þar gekk út að Eyvindarmúla með barn sem hún átti, en þegar hún fór niðrettir fer barnið að benda upp í svonefnda Kapellulág og fer að segja: „ Sko gullið mamma,“ en hún sér ekkert. Hleypur barnið þegar upp
„Ég er ánægð, ég hef mitt“ Read More »
Huldumaður bjargar Margréti frá óveðri Þegar Margrét heitin Rafkelsdóttir (ɔ: Rafnkels) var á Núpakoti hjá föður sínum kom hún eitt sinn sem oftar úr sandinum; þá voru skipin fram undan Steinahelli eins og oft hefir verið. Þetta var um kvöldið nálægt dagsetursskeiði. Þá var fremur skuggsýnt því veður var þykkfengið. Í þetta sinn var hún
Huldumaðurinn í Stóruhólum Read More »
Það var einu sinni ungur drengur undir Eyjafjöllum sem sá ýmislegt sem aðrir sáu ekki, en af því hann var óviti hafði hann orð á því. Foreldrum hans þótti þetta óþarfa íþrótt og voru hrædd um að hann hefði illt af því, fóru því með son sinn til sóknarprestsins og báðu hann að hella helguðu
Steinahellir er nú þingstaður Eyjafjallasveitar síðan nokkru eftir aldamótin, en áður var þinghúsið í Holti. Hann hafði að fornu fari verið hafður fyrir fjárhellir Steinamanna, einkum þegar slæmt var veður. Litlar sögur hafa af honum farið, en allt um það er hann talinn bústaður álfa og er sú saga þar til meðal annara: Þegar síra
Huldufólk í Steinahelli Read More »
